RUHSUZ
Betonarme ruhsuz bir bina
7. katta bir küçük oda penceresinden ibaret gökyüzü
Bir cam çerçevesi arkasından seyretmek dünyayı
Manzara resmi asmak duvarlara
Ama ben biliyorum
Sanki bir tek ben biliyorum
Bilmediğimi
Rüzgar sesleri plastik kayışın orkestrası
Yalnızlık
Dibine kadar yalnızlık
Belki bir gün farkına varırım yaşadığımın
İşte o zaman çıkarım sokağa
Belki haykırırım
Ne diyeceğimi bilmiyorum ama
Belki haykırırım
Aşka dair kelimeler fısıldıyor sevgililer dudaklara
Ve günah en ince ayrıntısına kadar yaşanıyor
Artık sıkıldım bu hayattan ve;
Sessiz sedasız hiçler denizine ağlamaktan
Ahmed Yasin MERCAN
2012
